หยุดไปดูหนัง?
แต่เพราะเหตุไรต้องดูหนัง เมื่อเครียดที่สุดช่วยได้จริงหรือ? ต้องดูหนังเพียงแค่นั้นใช่ไหม? ดูหนังแนวไหน? หรืออื่นๆที่อาจเริ่มสงสัยขึ้นมา ตกลงว่าเล่าที่มาที่ไปก่อน
ก่อนที่จะผมจะเรียนรู้หรือสนใจในเรื่องจิตวิเคราะห์ หนังav ทัศนคติ เอาจริงเอาจัง ผมก็เป็นเพียงแค่คนหนึ่งที่ชอบสังเกต และก็เป็นคนที่มีความเคร่งเครียด (หนักๆ) อยู่แบบเดียวกัน แม้ว่าจะน้อยครั้ง แต่นิสัยที่ไม่ค่อยขอคำแนะนำผู้ใด ถูกใจแอบคิดหาทางออกคนเดียวบ่อยๆจนบางทีมันใช้เวลาหลายวัน ถือว่าทำให้สุขภาพเกี่ยวกับจิตห่วยแตกไปช่วงหนึ่งได้ กระทั่งวันหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินซื้อของเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้างฯ แต่ว่าในหัวก็กำลังพิจารณาครุ่นคิด เครียดกับปัญหาที่ยังคิดไม่ตก ก็ได้ผ่านหน้าโรงภาพยนต์แห่งหนึ่ง กำเนิดอะไรดลบันดาลบางอย่างให้ซื้อตั๋วหนังเข้าไปมองผู้เดียวด้วยอารมณ์ไม่ชัดเจนๆกับตนเอง
หนังหัวข้อนั้นไม่ได้ให้คำตอบอะไรกับสิ่งที่กำลังคิด หรือเครียดอยู่(จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร) แต่มันแปลงเป็นว่าเพียงพอหนังจบ ทุกอย่างดูหมิ่นลง เท่าที่จำได้ขณะนั้นเหมือนจะปล่อยวางอะไรบางอย่างลงไป รู้สึกศึกษาค้นพบทางออกโดยบังเอิญ จากวันนั้นเมื่อใดรู้สึกเครียด ก็เลยใช้แนวทางแบบนี้เรื่อยมา หรือคิดอะไรไม่ออก ก็หยุดหาหนังมอง แต่สิ่งหนึ่งที่ผมบางทีอาจต่างกันเป็น เวลาดูหนัง ส่วนมากจะเป็นคนค่อนข้างจะตั้งมั่นมอง…